Lang geleden hadden ze hun verspanende onderneming samen opgericht, Maurice en Rolf. Beide mannen midden 50 en denkend aan de toekomst van henzelf en de onderneming. Ik kon me niet voorstellen dat ze jeugdvrienden waren, want het verschil tussen de twee heren was enorm. Maurice was zeer behoudend, spijkerbroek met een trui en degelijke schoenen. Hij woonde al tientallen jaren in een grote hoekwoning met een heuse carport voor zijn zilvergrijze elektrische auto. Rolf was flamboyant, mooi pak, pochet en onderscheidende mooie schoenen. Rolf woonde aan de rand van het dorp in een verbouwde boerderij met een enorme garage voor zijn auto’s. Het zal je niet verbazen dat Maurice vooral intern gericht was. Een strakke organisatie met een goed machinepark. Het was zijn verdienste dat er niets te veel werd uitgegeven en de klant altijd bediend kon worden. Rolf was het gezicht naar buiten. Hij kwam bij iedere potentiele klant binnen en haalde er opdrachten vandaan. Altijd onderweg en bezig. Ik zal het je uitleggen Han, begon Rolf. ‘Er is altijd een gek die het mooier en goedkoper kan’. ‘Maurice zorgt ervoor dat wij die gek zijn’. Er kwam bij Maurice een glimlach om zijn mond en hij keek Rolf even aan. ‘Mensen vergeten vaak wat je zei en wat je gedaan hebt, maar ze vergeten niet de indruk die je hebt achtergelaten, daar zorg ik voor’. Lachend overhandigde hij mij de cijfers en de volgende verbazing overkwam mij. Prachtige resultaten op een almaar groeiende omzet. Mooie klanten en een stevige basis. Alhoewel je het bij Maurice niet zag, hadden ze beiden nog veel plezier in hun werk en wilden eigenlijk niet stoppen. Beide mannen hadden kinderen die geen belangstelling hadden om de onderneming over te nemen. ‘We willen dat wat we opgebouwd hebben veiligstellen. Mochten we er ooit niet meer zijn dan is een bedrijf niet te verdelen en geld wel’, zei Maurice.
Potentiele kopers waren er genoeg. Het kostte wel wat aandacht deze kopers ervan te overtuigen wat het doel was van de verkoop. Een Duits family office zag het samenspel tussen de heren en de groei die ze nog konden realiseren. Er werd een serieus bedrag geboden voor de onderneming en niet onbelangrijk, een mooie winstdelingsregeling voor de komende jaren. Rolf kwam naar de notaris in zijn klassieke muisgrijze Porsche, een 964 voor de kenners. ‘Ga ik ook mee naar de klanten. Beste investering ooit, want ze vergeten me nooit meer’. Muisgrijs? ‘Ja, want dat verwacht niemand bij mij’.
