‘Kijk, dat bevalt me, jonge kerels netjes in pak’. ‘Snap jij dat? De gemeente wil grond van mij kopen om er een crematorium op te bouwen en nu willen ze een schoongrond verklaring!’ Voordat ik besefte wat er gebeurde stapte de oude man de lift weer uit. ‘Houdoe’ hoorde ik nog.
Die morgen, het zal midden/eind jaren 90 geweest zijn, was ik uitgenodigd op het hoofdkantoor van Philips dat toen nog in Eindhoven stond. In de vastgoedtak van Philips zat een metaalverwerkend bedrijf in Kassel. Helemaal niemand wist hoe dat bedrijf ooit in deze afdeling terecht was gekomen, maar het besluit was genomen door de nieuwe CEO. ‘Dat bedrijf moet snel worden gesloten’. De verantwoordelijke personen binnen de vastgoedtak konden het niet over hun hart verkrijgen om 120 medewerkers zomaar op straat te zetten. Medewerkers met gezinnen die reeds jaren bij dit bedrijf werkten. Echter het probleem was dat men over 4 weken moest rapporteren en men wist dat ze ter verantwoording zouden worden geroepen indien dit bedrijf nog niet gesloten was.
Vanuit Eindhoven reed ik direct naar Kassel. Vanuit de auto besprak ik met de Geschäftsfüher welke stukken hij klaar moest leggen zodat we snel en efficiënt het dossier konden oppakken. Geloof me, in die periode met een GSM, rijdend door Duitsland en in het Duits dit soort zaken bespreken is een serieuze uitdaging.
Gelukkig had de Geschäfstführer alles tot in de puntjes verzorgd en zelfs een lijst opgesteld met mogelijke kandidaten zodat we de volgende morgen direct aan de slag konden. Dezelfde week zaten we in Kassel met potentiele kopers rond de tafel. Ze begrepen allemaal dat de druk hoog was en we hadden het aanbod dan ook zeer aantrekkelijk gemaakt.
Het lukte, drie weken na mijn eerste bezoek konden we de onderneming overdragen aan een groot Nederlands concern. Het schijnt dat men in de rapportages nooit heeft gemeld hoe dit precies gelopen is. Het bedrijf was uit de boeken verdwenen en klaar! De toenmalige CEO moet er later wel achter gekomen zijn, toe hij na zijn carrière bij Philips, heel toevallig ging participeren in de koper.
Wellicht heb je inmiddels een vermoeden wie de man in de lift was. De glimlach op zijn gezicht zal ik nooit vergeten. Misschien zijn de waarden en normen van meneer Frits wel een goede les voor ons. Je hebt als ondernemer een verantwoordelijkheid naar jouw omgeving zoals bijvoorbeeld personeel, klanten, leveranciers, gezin en naar jezelf. Mocht dit te zwaar worden, dan is verkoop van jouw onderneming een goede optie.
