Altijd maar ruzie, nooit waren de broers het met elkaar eens. Als peuters hadden ze al moeite met elkaar en daar was na 40 jaar niet veel aan veranderd. Fred vroeg zich regelmatig af waarom hij zijn beide zoons in het bedrijf had genomen. Al 15 jaar hing er een gespannen sfeer. Scoorde de één een mooie order dan wist je zeker dat de ander het niks vond, en zelfs ging tegenwerken. Ooit was Fred begonnen om allerlei verbruiksmaterialen te leveren aan de metaalindustrie. In zijn Renault 4 reed hij stad en land af om zijn waar te verkopen. ’s Morgens heel vroeg weg en ’s avonds laat thuis. Daar trof hij altijd een gestreste echtgenote aan die de hele dag met beide zoons bezig geweest was. Toen de markt enigszins veranderde, besloot Fred een tweetal vestigingen te openen waar hij beide zoons bedrijfsleider van maakte. Hij haalde ze letterlijk uit elkaar; de één in het noorden en de ander in het zuiden van het land. En warempel het leek goed te gaan. Ieder was bezig met de eigen vestiging en ze spraken niet meer met elkaar.
Nadat het een aantal jaar goed gegaan was, had een van de broers besloten achter de klanten van de ander aan te gaan. “Ik kan er niet meer tegen, Han”, verzuchtte Fred. Helaas hadden de broers niet het lef om elkaar rechtstreeks aan te spreken, en werd pa als doorgeefluik ingeschakeld. “Ik moet ervan af, wil je me helpen?” Nooit vergeet ik die blik meer in de ogen van Fred, hij was de wanhoop nabij. Wat hem op de been hield, was dat zijn schoondochters het ontzettend goed met elkaar konden vinden. Zij spraken regelmatig af en veroordeelden de broers niet. “Naast een reële prijs wil ik graag dat mijn zoons de vestigingen blijven leiden”. “Ze moeten toch ook inkomen hebben, en ik zie niet wat ze anders kunnen doen”. We zijn serieus lang op zoek geweest naar een kandidaat. Niemand wilde zijn vingers hieraan branden. Uiteindelijk vonden we de ideale kandidaat en de beide zoons gedroegen zich voortreffelijk. Ondanks een arbeidscontract was de nieuwe eigenaar na twee maanden helemaal klaar met de broers en ze werden ontslagen. De nieuwe eigenaar had iets gedaan wat Fred nooit durfde.
Jaren later belde een van de schoondochters van Fred me op. Fred was enkele weken daarvoor overleden. De verkoop van zijn bedrijf had hem goed gedaan en hij kon de familietwist eindelijk naast zich neerleggen. Dat had hem nog een paar mooie jaren bezorgd. Helaas heeft hij niet meer mogen meemaken dat daags na de uitvaart de broers elkaar in de armen vielen en zich afvroegen waar ze toch al die tijd mee bezig waren geweest.
